پروتکل IPv6 چیست و چرا همچنان IPv4 رایج است ؟

IPV6

IPv6 از سال ۱۹۹۸ به علت کمبود IPv4 برای آدرسی دهی به کار گرفته شد، با وجود مزایایی که از نظر امنیت و کارایی دارد هنوز جریان پذیرش آن به آهستگی پیش می‌رود.

بخش اعظم هشدارهایی که به اتمام آدرس ‌های اینترنتی اشاره داشتند متوقف شده‌اند زیرا به طور آهسته اما قطعی مهاجرت از دنیای پروتکل اینترنتی نسخه ۴ به سوی نسخه ۶ آن آغاز شده است و نرم افزار در موقعیتی است که از وقوع آنچه که آخرالزمان آدرس های اینترنتی نامیده می شد جلوگیری کند.

اما قبل از آنکه ببینیم کجا هستیم و با IPv6 به کجا می رویم، اجازه دهید به روزهای نخستین آدرس‌های اینترنتی بازگردیم.

IPv6 چیست و چرا دارای اهمیت است؟

آخرین نسخه از پروتکل‌های اینترنتی است، که به واسطه آن دستگاه‌ها روی اینترنت شناسایی و موقعیت آنها تعیین می‌گردد. هر دستگاهی که از اینترنت استفاده می‌کند با آدرس IP شناسایی می‌شود تا ارتباط آن با اینترنت برقرار شود . از این نظر شبیه آدرس یا کد پستی است که برای ارسال نامه به آن نیاز دارید.

نسخه قبلی یعنی IPv4 از یک سیستم آدرس دهی ۳۲ بیتی استفاده می‌کند برای پشتیبانی از ۴.۳ میلیارد دستگاه که در ابتدا تصور می‌شد کافی است اما رشد اینترنت، کامپیوترهای شخصی، گوشی‌های هوشمند و اکنون دستگاه‌هایی که در دسته اینترنت اشیاء قرار می‌گیرند نشان داد که دنیا نیازمند آدرس‌های بیشتری است.

خوشبختانه، کارگروه مهندسی اینترنت یا (IETF) این مسئله را ۲۰ سال قبل پیش بینی کرده بود. IPv6 که در سال ۱۹۹۸ ایجاد شد از آدرس‌های ۱۲۸ بیتی برای پوشش تقریبی ۳۴۰ تریلیون تریلیون (یا ۲ به توان ۱۲۸) آدرس برخوردار است و بجای متد آدرس IPv4 که از ۴ عدد ۱ تا ۳ رقمی تشکیل می‌شود و از ۸ گروه ۴ رقمی هگزادسیمال که با دو نقطه (:) از هم جدا می‌شوند تشکیل شده است.

مزایای IPv6 چیست؟

IPv6 در مقایسه با IPv4 شامل ارتقاء و بهبودهایی بوده است و از این نظر کارگروه مهندسی اینترنت یا (IETF) در کار خود موفق بوده است. بهبودها کارایی و افزایش امنیت را شامل می شود و با ایجاد سلسله مراتب بیشتر برای سرویس دهندگان اینترنت، آن ها را قادر می سازد تا اندازه جداول مسیریابی خود را کاهش دهند.

برگردان نشانی شبکه یا NAT – Network Address Translation :

علیرغم تمامی این مزایا، به نظر می رسد که مدت زمان زیادی صرف مهاجرت از IPv4 به IPv6 شده است. یکی از این دلایلی که به این تاخیر کمک کرده است استفاده فراگیر از پروتکل مترجم آدرس شبکه یا NAT است.

این پروتکل امکان هدایت ترافیک اینترنت به هزاران آدرس IP مجزا بر روی شبکه‌های خصوصی (Intranet) را از طریق گذرگاه‌های خود که هر یک تنها از یک آدرس IP عمومی اینترنتی استفاده می کنند، فرآهم می‌کند و به نوعی کمبود آدرس اینترنتی را در عمل جبران کرده است چرا که در واقع از یک آدرس اینترنتی برای ارتباط تعداد زیادی دستگاه استفاده می‌شود.

شرکت های زیرساخت و سرویس دهندگان نخستین گروهی بودند که پیاده سازی IPv6 بر روی شبکه های خود را آغاز نمودند و در این میان شرکت‌های سرویس دهنده موبایل پیشرو بوده‌اند. به عنوا مثال T-Mobile در ایالات متحده ۹۰ درصد ترافیک خود را بر روی IPv6 قرار داده است، Verizon نزدیک به ۸۲.۲۵، Comcast و AT&T نیز به ترتیب ۶۳ و ۶۵ درصد از ترافیک خود را مطابق با صنعت جهانی IPv6 راه اندازی نموده‌اند.

طبق گفته سازمان “World IPv6 Launch”، وب سایت های اصلی که این جریان را همراهی کرده و بر روی IPv6 در دسترس هستند، تنها کمتر از ۳۰ درصد از ۱۰۰۰ سایت برتر الکسا را شامل می‌شوند.

طبق گزارش انجمن اینترنتی “State of IPv6 Deployment 2017” شرکت ها در حالی که اندکی کمتر از یک چهارم آن ها بر روی پیشوندهای IPv6 تبلیغات می‌کنند در پیش بردن این جریان به جلو حرکت می‌کنند. پیچیدگی، هزینه و زمان موردنیاز برای تکمیل پیاده سازی دلایلی هستند که بیان می‌شود. علاوه بر این برخی از پروژه‌ها به دلیل سازگاری نرم افزاری دچار تاخیر شده‌اند. برای مثال گزارشی از ژانویه ۲۰۱۷ از یک باگ در ویندوز ۱۰ خبر داد که تلاش‌های مایکروسافت برای ایجاد یک شبکه صرفا مبتنی بر IPv6 در مرکز سیاتل را با مشکل روبرو کرد.

چه زمانی توسعه های بیشتری رخ خواهد داد؟

انجمن اینترنتی بیان می کند که قیمت آدرس های IPv4 در سال ۲۰۱۸ به اوج خود می رسند و سپس بعد از پیاده سازی و توسعه IPv6 تا مرز ۵۰ درصد، قیمت‌ها افت می‌کنند. با توجه به گزارش گوگل در حال حاضر ۲۰ تا ۲۲ درصد IPv6 را برگزیده اند. اما در آمریکا این آمار چیزی در حدود ۳۲ درصد می‌باشد.

همزمان با شروع کاهش قیمت IPv4، انجمن اینترنتی پیشنهاد می‌دهد که شرکت‌ها آدرس‌های IPv4 موجود خود را به فروش برسانند و روی پیاده سازی IPv6 سرمایه گذاری کنند. موسسه فناوری ماساچوست MIT این کار را طبق یاداشتی که در Github نوشته شده، انجام داده است. این موسسه از زمانی که ۲۰ نانیلیون (عددی با ۳۰ صفر در جلوی آن) آدرس IPv6 در اختیار گرفت، به این نتیجه رسید که 8 میلیون آدرس IPv4 خود که اضافی تلقی می‌شدند را بدون اینکه بر نیازهای حال و آینده تاثیر داشته باشد به فروش برساند.

به علاوه، هنگامی که توسعه بیشتری صورت بگیرد، شرکت‌های بیشتری در حالی که سرویس های IPv6 خود را رایگان ارائه می‌دهند مشتریان خود را برای استفاده از IPv4 شارژ می‌کنند. سرویس دهنده بریتانیایی Mythic Beasts می گوید : اتصال IPv6 به عنوان یک استاندارد تعریف می گردد در حالی که IPv4 یک گزینه اضافی و اختیاری (Option) محسوب می‌شود.

چه زمانی IPv4 به پایان خود می رسد؟

اکثر آدرس های IPv4 جدید (در میان سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸) به پایان می‌رسند اما ما به طور کامل آن ها را کنار نخواهیم گذاشت زیرا (همانطور که گفته شد) آدرس های IPv4 به فروش می‌رسند و دوباره مورد استفاده قرار می‌گیرند و هر آدرس باقی مانده دیگری برای انتقال به IPv6 مورد استفاده قرار می گیرد.

تاریخ رسمی برای کنار گذاشتن IPv4 وجود ندارد، بنابراین مردم نباید نگران باشند که روزی دسترسی آن ها به اینترنت ناگهان از بین برود. همگام با تغییر و تحول شبکه‌ها بیشتر سایت‌های محتوایی از IPv6 پشتیبانی خواهند نمود و بیشتر کاربران تجهیزات خود را متناسب و سازگار با IPv6 ارتقاء خواهند داد، جهان به آرامی از IPv4 دور می‌شود. در حالی که هنوز استفاده از IPv6 آنچنان گسترش نیافته است اما متخصصان شبکه به فکر سازگاری تجهیزات شبکه با این پروتکل هستند.

منبع: NetworkWorld